Ervaringsverhalen

Mocht je je verhaal willen delen  over jouw ervaringen met Crystal Meth, en hoe het je nu lukt om niet meer te gebruiken, stuur dan een mail naar:

cma.amsterdam@gmail.com

Een bizar dubbelleven

Zo’n anderhalf jaar geleden kwam ik uit een zware terugval. Ik had 3 weken van vrijwel continue gebruik van crystal meth achter de rug. De eerste avond en nacht was dan best aangenaam, maar daarna begon de ellende: dan kon ik niet meer stoppen! Ik kwam dan in een soort roes terecht, waarin ik in een vreemde en bedreigende ‘twilight zone’ leek te bivakkeren, waar ik niet meer uit kwam. Ik sliep dan nachtenlang niet meer en dacht helemaal niet aan eten. Ik had ook geen honger of zo, maar zat alleen maar crystal meth te spuiten en porno te kijken. Dag in, dag uit, nacht na nacht. Heel triest.

Ik had het ‘geluk’ dat de hoeveelheid meth in mijn bloed, gecombineerd met de uitputting van mijn lichaam door slaapgebrek en gebrek aan eten, leidde tot ernstige psychoses en paranoïa. Ik hoorde dan stemmen, was er van overtuigd dat er van alles bewoog en achter elke deur, in elke kast en achter elk gordijn vermoedde ik dat er mensen zaten, die er op uit waren om mij te molesteren en te vermoorden. Ik wist zeker dat de buren mij weg wilde hebben uit de buurt, omdat ze geen meth-spuitende flikker in de buurt duldden. In angst liep ik dan met een groot vleesmes door mijn huis, wachtend op die zogenaamde, agressieve buurtbewoners die de deur aan het forceren waren. Meermalen heb ik in paniek de politie gebeld. Maar op ’t laatst kwamen ze al niet eens meer.

De angst die ik ervoer was vreselijk en je zou denken dat ik dan wel zou stoppen. Niet dus! Zodra het weer wat rustiger werd in mijn hoofd, wist ik mezelf ervan te overtuigen dat het volgende shot beter zou vallen. Dus nam ik er weer één. En voor ik het wist liep ik weer te slepen met meubels om de deur te barricaderen en was ik de ramen aan het afplakken met een extra laag plastic of lakens.  En zo ging het tijdens mijn laatste terugval ook maar door, dagen- en nachtenlang. Totdat mijn appartement was verworden tot een stinkende, mensonterende puinhoop van etensresten, verschoven tafels en stoelen, gebruikte naalden en afgeplakte ramen. Behalve met mijn dealer had ik met niemand contact. Ook de vele appjes en telefoontjes van mijn familie beantwoordde ik niet.

Ik had inmiddels de nodige intensieve behandelingen achter de rug, waarvan twee klinische, eentje zelfs van 4 maanden. Tijdens die behandelingen heb ik veel moeten verwerken. Er was veel verdriet en boosheid uit het verleden en vooral heel veel angst over de toekomst. Ik accepteerde mezelf niet en zat vol met negatieve oordelen over mezelf.

Ik ging door een diep dal, want de partner met wie ik ooit zo gelukkig was, wilde na 10 jaar huwelijk van mij scheiden. Mijn wereld stortte in! Ik was in mijn tienerjaren vreselijk eenzaam geweest, maar nu was ik er van overtuigd dat we samen oud zouden worden. Ik had het gevoel dat ik mijn ‘soul mate’ had gevonden. Maar al binnen zes maanden na ons huwelijk ging ik vreemd. Ik snap eigenlijk zelf nog steeds niet zo goed waarom. Mijn partner kwam er achter en het is nooit meer hetzelfde geworden. Het vertrouwen was weg en ik kreeg steeds meer het gevoel dat ik op eieren moest lopen. De angst dat ik hem zou verliezen werd steeds groter en was zo bang dat die verstikkende eenzaamheid weer terug zou komen. We groeiden steeds verder uit elkaar, hoewel ik dat toen niet echt in de gaten had.

Na jaren begon ik weer vreemd te gaan. En toen iemand een keer crystal meth aanbood, leek dat de oplossing voor al mijn problemen: ik had ineens geen enkele schaamte of onzekerheid meer, ik voelde me fantastisch! Het schuldgevoel dat ik voelde omdat ik vreemdging was ver weg en de seks was geweldig.

Ik heb oprecht jarenlang gedacht dat ik fantastisch bezig was. Ik had een bizar dubbelleven, maar op dat moment vond ik het geweldig. Achteraf moet ik concluderen dat ik dikwijls op het randje van de dood heb geleefd. Ik heb dingen gedaan waar ik me vreselijk voor schaam. Ik heb hele, hele gevaarlijke dingen gedaan en heb onder invloed ongelooflijke stommiteiten uitgehaald. Ik heb vele tienduizenden euro’s verloren, ik had in Franse, Amerikaanse of Zuid-Amerikaanse gevangenissen of zelfs voor het vuurpeloton in China kunnen belanden. En waarom? Allemaal omdat ik binnen de kortste keren niet meer zonder crystal meth kon!

Ik heb het nog verrassend lang volgehouden, maar uiteindelijk gebruikte ik alleen nog in mijn eentje thuis of in hotels. Ik moest me steeds vaker ziek melden op mijn werk, tot ik het echt niet meer kon ontkennen: ik was verslaafd geraakt! Dit leidde tot een lange reeks van detoxen, opnames en behandelingen. Ik heb een jaar of 3 geleefd tussen hoop om clean te blijven en uiterste wanhoop, wanneer ik weer eens terugviel. Ik heb diverse keren gedacht: “laat mij maar gaan, ik red het niet, ik wil niet meer”.

Maar gelukkig gebeurde er iets die donderdagochtend in september 2015. Na drie weken van vrijwel onafgebroken gebruik, kroop ik uit die vreselijke roes. Ik was inmiddels bekend met de NA en ging in de periodes van abstinentie trouw naar de meetings. Ik had een sponsor en deed stappenwerk, maar toch leidde het ook nu weer tot een terugval. Ik had inmiddels wel kennis gemaakt met het begrip van een Hogere Macht (HM) en in wanhoop ben ik die ochtend op mijn knieën gevallen en heb huilend, biddend en smekend gevraagd mij alstublieft te helpen en mij uit deze hel weg te halen. Ik wist toen niet eens wat die HM voor mij precies inhield of hoe dat er uit zag, maar ik moest maar gewoon geloven dat er ‘iets’ moet zijn wat mij kan helpen. Persoonlijk kan ik niks met religies of met de bijbel. Het is mooi dat veel mensen er steun aan ontlenen, maar voor mij werkt dat niet. Maar die ochtend had ik het gevoel dat er iets was dat zich over mij ontfermde. Ik moest dat wel geloven, want ik was de dood al weer aardig dicht benaderd. Dus, als ik ook deze terugval wilde overleven dan zat er maar één ding op: geloven dat er iets is dat groter en krachtiger is dan ikzelf ben en mij liefdevol wil ondersteunen op weg naar een clean leven.

En zo sta ik er nog steeds in. Inmiddels anderhalf jaar verder, weet ik nog steeds niet wat dat ‘iets’ dan precies is. En ik vind het ook niet echt heel erg dat ik de details of werkwijze niet snap. ‘Het’ is er voor mijn gevoel. In tijden van nood geeft ‘het’ me kracht en ‘het’ heeft me al anderhalf jaar clean gehouden. Dat ‘het’ vind ik bij voorbeeld terug in de 12-stappen programma’s; in de literatuur; in vriendschappen in de fellowship; in mijn sponsor en zeker ook in de meetings. Ik heb inmiddels geleerd dat ik niet alles in de hand hoef te houden of te begrijpen. Soms is het voldoende om te weten dat het werkt. Dat geldt zeker ook voor mijn herstel van mijn crystal meth-verslaving.

Want die verslaving hou ik. Dat blijft. Alleen leidt dat niet meer tot gebruik. Ik heb geleerd om met de trek, die ik nog steeds ervaar, om te gaan. Ik heb geleerd dat het leven soms ingewikkeld of pijnlijk is, maar ik heb ook geleerd om daar nu mee om te gaan. Er zitten soms best lastige dagen tussen, maar over het algemeen voel ik me gelukkig en dankbaar voor de dingen die ik heb. Ik heb veel geleerd dankzij mijn herstel. Zo heb ik geleerd om meer in het ‘nu’ te leven, zonder verstikkende angsten over de toekomst; ik heb geleerd mezelf te accepteren en zelfs lief te hebben; ik heb geleerd om minder veroordelend te zijn naar anderen en zeker ook naar mezelf. Ik was door tal van oorzaken slecht voorbereid op het leven, maar heb in de afgelopen jaren een behoorlijke inhaalslag kunnen maken. En daar ben ik erg dankbaar voor!

Danny, clean sinds 10 september 2015

 

 

Crystal Meth; Een Duivelse Drug

Ik heb altijd gedacht dat ik niet verslavingsgevoelig was. In mijn jeugd was ik met van alles bezig maar zeker niet met roken en alcohol, laat staan met drugs. Pas toen ik ging studeren begon ik met drinken, en alhoewel dat soms heel veel was, was het niet iets waar ik me zorgen over maakte. En iedereen in mijn omgeving deed het. Ik begon sigaretten te roken voor de gezelligheid. Ik had toen een baan die me over de hele wereld bracht, de wereld van Peter Stuyvesant werd het ook wel genoemd, en daar horen sigaretten bij. Dat roken werd wel een ding. Op een gegeven moment rookte ik 40 sigaretten per dag. Maar toen ik eenmaal het besluit had genomen om te stoppen, stopte ik ook. En dat was in 2001. Nooit meer een sigaret opgestoken!

Ik had een mooie relatie met een kanjer van een vent, mijn baan was fantastisch. Ik maakte promotie. Er kwam een tweede appartementje in Spanje, ik had een fijne vriendenkring, een leuke familie en schoonfamilie, kortom, er viel niks te klagen. Natuurlijk had ik wel eens een pilletje geprobeerd, of een lijntje gesnoven. Ik begreep niet waar iedereen zo hysterisch over deed. Ik vond het totaal niet interessant, en liet al dat spul links liggen. Wel begon ik regelmatig stiekem porno te kijken. En daar schaamde ik me dan voor. Zeker als ik betrapt werd.

In 2009 onderging ik een zware hartoperatie die ik ternauwernood heb overleefd. Dat veranderde wel mijn kijk op  het leven. Het kon dus zomaar met je afgelopen zijn. Ik deed er nuchter over maar ik was er wel mee bezig, met dat bijna dood zijn. Ik sprak er echter met niemand over, ook niet met mijn partner. Een paar jaar later bleek ik een milde vorm van huidkanker te hebben. Toe maar. Alsof ik mijn beurt niet al had gehad. Ik ging door met waar ik mee bezig was, maar ging steeds minder communiceren. Met mij ging het goed, niets aan de hand. De relatie begon in mijn ogen scheuren te vertonen, maar ook daar ging ik aan voorbij. Totdat ik weer eens een keer betrapt werd op een leugen, wat te maken had met mijn stiekeme porno kijken. En toen was het klaar voor mij. Ik besloot dat onze relatie over was.

In 2013 vluchtte ik halsoverkop naar ons appartement in Spanje, vlakbij Barcelona. En alhoewel ik verdrietig was, was dit voor mij ook het begin van een nieuw leven, gay en single, en in Barcelona. Feest dus. Ik had al gauw de alom bekende gay dating apps op mijn telefoon gezet, en voor ik het wist was ik op weg naar Barcelona om me onder te dompelen in de wereld van de anonieme seks. Ik kwam bij een jongen terecht die mij al gauw iets te roken aanbood. In een pijpje met een glazen bolletje. Zonder iets te vragen nam ik het aan, en begon te roken. En dat kwam binnen, heftig. Ik wist toen nog niet dat ik aan de Tina zat, maar wow, wat vond ik het lekker en wat werd ik er geil van. Ik was naïef en had geen idee in wat voor wereld ik terecht gekomen was. Naast Crystal Meth was er nog van alles te roken, te snuiven en te slikken. En ik deed vrolijk mee. En het bleef niet bij die ene jongen en ook niet bij die ene dag/nacht!

Na 4 dagen en nachten onafgebroken doorfeesten, moest ik terug naar huis. Ik was dood en doodziek. Met een aantal leugens zette ik mijn partner meteen op het verkeerde been. En natuurlijk gingen we het samen weer proberen. Voor mezelf besloot ik om dit niet meer te doen, zo’n uitspatting met drugs en seks. Ik had een geweldige tijd gehad, maar het was toch niet mijn ding………dacht ik.

Het tegendeel bleek waar te zijn. Na een paar dagen rust en goed voor mezelf zorgen, ging ik weer aan het werk. En het begon meteen te kriebelen. Zou het op andere plekken op de wereld ook mogelijk zijn om zo makkelijk aan seks en crystal meth te komen? Helaas bleek dat zo te zijn. Mijn leven veranderde snel. Het werd een dubbelleven met vele agenda’s, met liegen, bedriegen, manipuleren, en iedereen op het verkeerde spoor zetten. Alles ging in het teken staan van crystal meth en seks, zo vaak en zoveel als mogelijk. Als ik niet kon gebruiken was ik depressief, en op die dagen was ik vooral vooruit aan het plannen wanneer ik weer met wie kon gebruiken. Naast meth gebruikte ik ook veel GHB/GBL, soms ketamine, mdma, xtc, en eigenlijk alles wat er voorbij kwam. Maar meth was en bleef het hoofdmiddel. Eerst door het te roken, later ook te snuiven, en vooral te slammen. De rush die dat gaf was er een van ongekende mogelijkheden, alles kon, niks was gek, en iedereen hield van me! En ik dacht dat ik het onder controle had…….. In mijn werk bleef ik optimaal functioneren. Dat waren ook de momenten dat ik het niet erg vond dat ik niet kon gebruiken. Ik was gek op mijn baan, het was mijn passie, mijn leven, en ik was er goed in. De relatie met mijn partner ging alsmaar slechter, vrienden en familie gaf ik niet zo veel meer om. Ik ging er alsmaar slechter uitzien, woog uiteindelijk nog maar 60 kg, en ik begon door te krijgen dat ik dit niet meer onder controle had. En toch ging ik door.

Er kwam een moment dat ik de hulpverlening ging inschakelen, en ook via de bedrijfsarts mijn werk ging inlichten. Geen van beide instanties was bekend met het destructieve van meth, en dus vierde de verslaafde in mij een feest. Ik kon doorgaan met liegen en bedriegen, mijn omgeving dacht dat ik gestopt was, maar ik ging gewoon door. Tot die 13e oktober 2015, toen ben ik door de mand gevallen. Opgepakt met drugs in mijn bezit, en twee dagen later op staande voet ontslagen! Weer 3 dagen later kwam ik via een bijeenkomst van Narcotics Anonymous, in aanraking met het 12 stappen programma. En dat was mijn redding.

Ik was bang, boos, verdrietig, ziek, ik wilde dood, maar er was iets wat me er doorheen sleepte. Op de 3e dag in het programma vond ik mijn sponsor. Die heeft mij het leven gered, samen met mijn partner die er nog steeds was, ondanks alles wat ik hem had aangedaan. Op die 3e dag in het programma nam ik afscheid van alle drugs die ik thuis nog had verstopt en die bedoeld waren om een overdosis mee te nemen. Dat afscheid was hartverscheurend. Ik weet niet hoe het is als er een kind van je wordt afgenomen, maar voor mij kwam dat er dichtbij. Het was voor mij de uiteindelijke overgave.

Ik ben gaan werken aan de 12 stappen, ik heb me er in vastgebeten. Deed in de eerste 90 dagen zo’n 130 meetings, ik had contact met fellows en vooral met mijn sponsor, ik had gebroken met alle gebruikersvrienden en alle apps en sites die daar mee te maken hadden, en ik zocht weer contact met mijn “normale” vrienden. Ik accepteerde dat ik verslaafd was, dat ik er machteloos tegenover stond. Ik overwon mijn weerstand tegen het “God” gebeuren, immers ik mocht zelf op zoek gaan naar een Hogere Macht die bij mij paste. Intussen weet ik dat mijn Hogere Macht gelijk staat aan mijn innerlijke kracht, dat ik weer mag vertrouwen op mijn eigen inschattingsvermogen en gevoel, dat is voor mij mijn Hogere Macht. Ik heb daarmee ook mijn eigen wil overgedragen, ik kijk vooral naar wat ik nodig heb. In stap 4 werd ik met mezelf geconfronteerd. Wat was er nou eigenlijk allemaal precies gebeurd. Maar hoe goed om dat van me af te schrijven en mijn eigen aandeel te leren zien. Welke karaktergebreken zaten me in de weg en maakten dat ik deed wat ik deed. En wat doe ik nu met die karaktergebreken. Herken ik ze of handel ik er nog steeds naar? In stap 6 en 7 heb ik geleerd om die karaktergebreken los te laten en over te dragen. Ik durf er naar te kijken en ik kan er mee omgaan zonder en een puinhoop van te maken. In stap 8 heb ik een lijst gemaakt van mensen die Ik schade heb berokkend. Want ja, het gebruik heeft mij geschaad, heel erg zelfs, maar ook een heleboel mensen in mijn omgeving. En de lijst is lang, maar dat is niet erg. Ik ben me er van bewust dat het niet alleen voor mij heel erg was. In stap 9 mag ik dan proberen om het goed te maken met deze mensen. En hoe mooi is het dat ik die kans heb gekregen. Mijn partner, zus, schoonouders, vrienden, eindelijk kon ik tegen hun zeggen hoe erg het me speet wat het met hun heeft gedaan. In stap 10 kijk ik steeds weer naar hoe ik door de dag heen ga. Ben ik eerlijk geweest, tegen mezelf en tegen anderen, heb ik andere mensen pijn gedaan, was ik onaardig, ben ik dankbaar voor waar ik nu sta. Het heeft me veel gekost maar ik hoef niet terug te kijken, ik kan leven in het nu, met wat ik nu heb. Stap 11 legt de nadruk op het spirituele en het mediteren, en stap 12 is het uitdragen van de kracht en hoop naar andere verslaafden, dat het kan, dat je kunt stoppen. Ik kon het ook want ik heb het een kans gegeven en ik wilde het ook. Ik wilde uit die hel stappen waar ik in zat, en mede dankzij de 12 stappen en de mensen om me heen is het gelukt. En daar zal ik altijd dankbaar voor zijn. En hoe mooi is het dat er nu een fellowship is, Crystal Meth Anonymous (CMA) dat voor mij meerwaarde heeft omdat ik daar ervaringen kan delen  met mensen die precies weten wat voor duivels spul het is en wat het met me deed. En zo hoor ik ook steeds weer waar ik niet meer hoef te zijn, omdat ik nu elke dag weer de keuze kan maken om niet meer te gebruiken!

Sjef, clean sinds 13 oktober 2015